Irena Santor (z domu Wiśniewska) ur. 9 grudnia 1934 w Papowie Biskupim. Karierę zawodową rozpoczyna w 1951 roku w Zespole Pieśni i Tańca „Mazowsze”. Już wtedy wyśpiewuje swój pierwszy wielki przebój „Ej, przeleciał ptaszek”. Po 8 latach w „Mazowszu” dokonuje pierwszych nagrań i debiutuje jako solistka na estradzie. Pierwsze wielkie sukcesy to udział w festiwalu sopockim w 1961 roku i od razu nagrody – dla piosenek „Embarras” i „Walczyk na cztery ręce” oraz za interpretację tych utworów. W 1966 za „Powrócisz tu” odbiera nagrody na obu najważniejszych festiwalach muzycznych w Polsce – w Opolu (I nagroda) i w Sopocie (III nagroda). Kolejne lata to nieprzerwane pasmo sukcesów – występy, nagrania radiowe, płytowe i telewizyjne. Oprócz estrady można było spotkać Panią Irenę w kabarecie i filmie. Nagrywa też płyty z piosenkami dla dzieci i pieśniami Moniuszki. W 1991 roku postanawia zakończyć swoją karierę zawodową związaną z występami na estradzie. W roku 2000 – po pokonaniu groźnej choroby – bierze udział w akcjach promujących profilaktyczne badania mammograficzne i cytologiczne. Angażuje się w prace Polskiej Unii Onkologii, a także współpracę z fundacjami Jolanty Kwaśniewskiej i Anny Dymnej. Od 2005 roku Irena Santor jest opiekunem artystycznym Festiwalu Piosenki Zaczarowanej im. Marka Grechuty. W 2009 roku – ku olbrzymiej radości publiczności – Irena Santor wznawia działalność koncertową. Rok kończy wielkim koncertem, w Sali Kongresowej, wieńczącym 50 lat pracy artystycznej. Lista nagród Pani Ireny jest imponująca. Jest m.in. laureatką Orderu Uśmiechu, Krzyża Komandorskiego Orderu Odrodzenia Polski, Złotego Fryderyka i Złotego Medalu „Gloria Artis”, oraz niezliczonych nagród na festiwalach muzycznych, w plebiscytach radiowych, telewizyjnych i prasowych. Uroczystość w Alei Gwiazd Polskiej Piosenki w Opolu obserwowały tłumy fanów pani Ireny, a artystka kilkadziesiąt minut po odsłonięciu niestrudzenie rozdawała autografy i pozowała do zdjęć. „Publiczność opolską zachowuję w najserdeczniejszej pamięci. Z pobytem w Opolu łączą się moje najpiękniejsze wspomnienia. Nagrody nagrodami, ale najcenniejsze jest to, gdy piosenka, którą się śpiewało, zostaje w pamięci. Zawsze powtarzam, że póki życia – powrócę tu” – powiedziała podczas uroczystości nawiązując do tytułu jednego ze swoich największych przebojów.